بزرگانی که در کنار حافظ شیرازی، فراموش شدهاند
آرامگاه حافظ مأمن بزرگان و شاعران ایرانی است که کمتر شناخته شدهاند و سنگ قبر برخی از این افراد فرسوده و تخریب شده است که ما به معرفی مختصری از هرکدام از آنها می پردازیم .
هدف ما آشنایی مختصری با این افراد است و همچنین شناختن بزرگانی که در کنار آرامگاه حافظ قابل ستایش هستند.
در این قسمت با معرفی ” اهلی شیرازی ” و “فرصت الدوله شیرازی” آغاز می کنیم.
#مشاهیرهمشهری_درکنارحافظ
در سمت راست آرامگاه حافظ مقبره محمد بنیوسف اهلی شیرازی شاعر مشهور قرن نهم است که غزلیاتی لطیف به سبک سعدی دارد و در قصیدهسرایی و مثنوی استاد بوده است. ” شمع و پروانه” و ” سحر حلال” از مهمترین آثار وی است. در شیراز زاده شد. اهلی به سال ۹۴۲ هـ. ق در هشتادوچهار سالگی، درگذشت .
چند بیت از مثنوی سحر حلال بدین مضمون است:
ساقی از آن شیشه منصوردم | در رگ و در ریشه من صور دم | |
*** | ||
خواجه در ابریشم و ما در گلیم | عاقبت ایدل همه یکسر گلیم | |
*** | ||
خواه از لب مسیحا، خواه از زبان ناقوس | صاحبدلان شناسند آواز آشنا را |
#مشاهیرهمشهری_درکنارحافظ
فرصتالدوله شیرازی در فاصله چند سانتیمتری از اهلی شیرازی مدفون است. نامش میرزا محمد نصیر الحسینی و ملقب به «میرزا آقا» است وی شاعر، نقاش، موسیقیدان و ادیب ایرانی و موسس ” روزنامه فارس” در شیراز بود همچنین به به زبان پهلوی و علم حدیث نیز آشنا بود. فرصت الدوله نه فقط زبان انگلیسی را فرا گرفت بلکه از دانشمندی آلمانی خط میخی را هم آموخت و احتمالاً اولین ایرانی است که خط میخی را میدانست .و از کسانی بود که برای مشروطیت فعالیت داشت ایشان در سال ۱۳۳۹ه.ق در جوار آرامگاه حافظ دفن شد . نمونه شعر :
ما رند و خراباتی و دیوانه و مستیم | پوشیده چه گوییم همینیم که هستیم | |
زان باده که در روز ازل قسمت ما شد | پیداست که تا شام ابد سرخوش و مستیم | |
دوشینه شکستیم به یک توبه دوصد جام | امروز به یک جام دوصد توبه شکستیم |
#مشاهیرهمشهری_درکنارحافظ