بزرگانی که در کنار حافظ شیرازی، فراموش شده‌اند

آرامگاه حافظ مأمن بزرگان و شاعران ایرانی است که کمتر شناخته شده‌اند و سنگ قبر برخی از این افراد فرسوده و تخریب شده است که ما به معرفی مختصری از هرکدام از آنها می پردازیم .

هدف ما آشنایی مختصری با این افراد است و همچنین  شناختن بزرگانی که در کنار آرامگاه حافظ قابل ستایش هستند.

در این قسمت با معرفی ” اهلی شیرازی ” و “فرصت الدوله شیرازی” آغاز می کنیم.

 

#مشاهیرهمشهری_درکنارحافظ

 

در سمت راست آرامگاه حافظ مقبره محمد بن‌یوسف اهلی شیرازی شاعر مشهور قرن نهم است که غزلیاتی لطیف به سبک سعدی دارد و در قصیده‌سرایی و مثنوی استاد بوده است. ” شمع و پروانه” و ” سحر حلال” از مهم‌ترین آثار وی است. در شیراز زاده شد. اهلی به سال ۹۴۲ هـ. ق در هشتادوچهار سالگی، درگذشت .

 

چند بیت از مثنوی سحر حلال بدین مضمون است:    

 

 

ساقی از آن شیشه منصوردم در رگ و در ریشه من صور دم
***
خواجه در ابریشم و ما در گلیم عاقبت ای‌دل همه یک‌سر گلیم
***
خواه از لب مسیحا، خواه از زبان ناقوس صاحب‌دلان شناسند آواز آشنا را

 

#مشاهیرهمشهری_درکنارحافظ

 

فرصت‌الدوله شیرازی در فاصله چند سانتی‌متری از اهلی شیرازی مدفون است. نامش میرزا محمد نصیر الحسینی و  ملقب به «میرزا آقا» است وی شاعر، نقاش، موسیقی‌دان و ادیب ایرانی و موسس ” روزنامه فارس” در شیراز بود همچنین به به زبان پهلوی و علم حدیث نیز آشنا بود. فرصت الدوله نه فقط زبان انگلیسی را فرا گرفت بلکه از دانشمندی آلمانی خط میخی را هم آموخت و احتمالاً اولین ایرانی است که خط میخی را می‌دانست .و از کسانی بود که برای مشروطیت فعالیت داشت ایشان در سال ۱۳۳۹ه.ق در جوار آرامگاه حافظ دفن شد . نمونه شعر :

ما رند و خراباتی و دیوانه و مستیم پوشیده چه گوییم همینیم که هستیم
زان باده که در روز ازل قسمت ما شد پیداست که تا شام ابد سرخوش و مستیم
دوشینه شکستیم به یک توبه دوصد جام امروز به یک جام دوصد توبه شکستیم

 

#مشاهیرهمشهری_درکنارحافظ